Szare Wrzosowiska

1. Położenie lokacji:



2. Opis lokacji:
Krasnoludzka Huta to kompleks jaskiń, tuneli i ogromnych, podziemnych grot, usytuowanych głęboko pod ziemią. Wejście znajduje się w górskiej ścianie, w miejscu, gdzie potężne drzwi skrywają jego wnętrze.
Po przekroczeniu masywnych, żelaznych wrót, przybyszom ukazywała się olbrzymia przestrzeń, sięgająca od dna przepaści po kamienne stropy, niknące w mroku.
Na początku schodziło się w dół jednym z dwóch kamiennych mostów, szerokich na pięć stóp i z mosiężnymi zdobnymi barierami na krawędziach - przeznaczenia raczej ozdobnego niż zabezpieczającego.
Pierwszy most prowadził do kompleksu mieszkalnego i składowego. Przebywali tam wszyscy hutnicy, kowale i pracownicy kopalni oraz stały składownie - potężne budynki, służące za skład broni i surowców, z jakich produkowano rynsztunek. Wszelkiego rodzaju pancerze, bronie i wszystko, co wyszło spod młotów kowali, wędrowało właśnie tam, skąd potem transportowane było na powierzchnię.
Drugi most prowadził w głąb góry. Podziemne rzeki były bardzo zdradzieckie i tworzyły poważne zagrożenie dla Krasnoludów, toteż postanowiono je okiełznać i stworzyć z nich wodospady, wypływające z ust wykutych w skale, kamiennych twarzy krasnoludzkich wojowników. Długa ścieżka, schodząca nieco w dół, ozdobiona była z każdej strony takimi wodospadami, które ciągnęły się po całej kopalni, by ostatecznie połączyć się w jeden, grzmiący wodospad. Na końcu ścieżki, na kamiennej ścianie widniała olbrzymia głowa pierwszego Krasnoluda. Jego opadająca broda tworzyła wielkie przejście do następnej części kompleksu.
Z wydrążonych oczu i ust rzeźby biło niezwykle mocne, czerwone światło, co tworzyło wspaniały widok, zlewając się z błękitnym kolorem kamienia, z którego wykuto głowę. Następne pomieszczenie zwane było "Wiatrołomem", bowiem wielki nawiewnik, podsycający płomienie, znajdował się właśnie tutaj.
Do pieca prowadziły okrągłe schody, biegnące wokoło rury doprowadzającej powietrze z nawiewnika.
Ukrytymi pod grubą warstwą ziemi i kamienia korytami, płynęła magma. Na samym końcu, na wzniesieniu, do którego dostać się można było tylko po granitowych schodach, znajdował się ogromnych rozmiarów piec hutniczy. Z przylegającej ściany do wnętrza mechanizmu wpływała lawa, do tej pory krążąca pod powierzchnią, teraz podsycana Wiatrołomem zapewniała odpowiednią temperaturę topnienia wszelkich materiałów, a jej nadmiar wypływał drugim kanałem, by na powrót zniknąć w trzewiach ziemi. Kilkadziesiąt kowadeł czekało w gotowości do użycia. Nigdzie jednak nie było beczek z wodą do hartowania. Zastępował je ogromny basen po środku sali, do którego wpadał z łoskotem największy z wodospadów. Lodowata, krystalicznie czysta górska woda najlepiej hartowała ostrza i pancerze. Wszystkie pomieszczenia połączone były torami, po których pędziły wózki to z surowcami, to z gotowym rynsztunkiem. Nikt jednak nie mógł poruszać się za ich pomocą, gdyż jeździły one po najbardziej niedostępnych stokach i wąskich tunelach huty.

1. Historia lokacji:
W 1256 roku ekspedycja careogrodzkich geologów, po długich tygodniach poszukiwań, odnalazła potężną wyrwę w kamiennym ciele gór, która swą głębokością zdumiała wszystkich - sięgała bowiem samych trzewi ziemi. Rok po owocnej wyprawie, w Pałacu Careona podjęto ważną decyzję o zbudowaniu Huty Krasnoludzkiej - najpotężniejszej jaka kiedykolwiek powstała i najbardziej naturalnej w swej architekturze. Jeszcze w tym samym roku rozpoczęto budowę pierwszego poziomu, gdzie znajdują się groty mieszkalne i pomniejsze kuźnie. W kolejnych latach wydrążono pozostałe groty (magazyny, spichrze) oraz wniesiono powiew cywilizacji, poprzez zawieszenie drewnianego mostu w dół jamy, przebudowę koryt podziemnych rzek na użytek Huty i jej mieszkańców - większość z pracowników osiedliła się tu na stałe, przydając przemysłowemu gigantowi nieco "uczuć". Z unormowanych cieków utworzono dziesiątki wodospadów, zasilających wspólnie ten największy, przy wielkim piecu. W 1350 roku na cześć Moradina wykuto głowę Pierwszego Krasnoluda jako wejście do głównej groty hutniczej, z której to właśnie wydobywała się czerwona łuna, nadająca wielkiemu popiersiu magicznego majestatu. Podczas najazdu Daakarów w 1400 roku Huta Krasnoludzka została zamknięta a jej bramy zapieczętowane, by wróg nigdy nie mógł jej wykorzystać przeciwko Khazadom. Jej ponowne oddanie do użytku Careogrodczyków nastąpiło w 4260 roku, na kiedy to przypada bunt przeciw barbarzyńskim najeźdźcom zakończony sukcesem, po którym to także ogłoszono niepodległość i suwerenność Królestwa Careogrodu. W czasie najazdu Nacji, tj. w 4303 roku Huta została zaatakowana i zdobyta przez wrogie oddziały. W 4328 roku zostaje odbita przez waleczne Krasnoludy po zwycięskiej bitwie pod Solinde. Podczas szturmu na obiekt została naruszona jedynie brama, gdyż Nacjańscy żołnierze - widząc przewagę rdzennych mieszkańców i kruszące się obronne wrota, poddali się i oddali Hutę w zamian za możliwość odejścia. W 4355 roku została odremontowana między innymi stara brama, która została zastąpiona nową grubszą i z żelaza, dobudowano także potężną wieżę obserwacyjno-bojową na podstawie okręgu, która prócz widoku na okolicę i samą Hutę, miała zapewniać ochronę przed wszelakim wrogiem za pomocą balisty i licznej załogi. Od 4356 roku regularnie pod bramy huty przybywają karawany kupców z Careogrodu, które zapewniają stałym mieszkańcom przemysłowego giganta kontakt ze stolicą oraz wszelkie potrzebne towary. Ze względów bezpieczeństwa targi odbywają się jednak na zewnątrz murów obiektu.

4. Lista mieszkańców/NPC, którzy ją zamieszkują:
- Górnicy
- Rzemieślnicy
- Żołnierze
- Holgar Karak-Azul – Główny zarządca Huty
- Ragnar Durgrimst-Vrenshrrgn – Dowódca straży

5. Lista stworzeń oraz roślin, jakie można tam napotkać:
- Czerw jaskiniowy
- Kierwa

Autorzy: Psycho - mapka i opis, Gotrek  i Adelgar  - historia, mod. opisu, sztuka i lista stworzeń